Dla mojej miłości by Maritza16 :)
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, ... 16, 17, 18 Następny

Maritza16

ja taką wybrałam. Very Happy

bardzo mi się podoba. Smile

dzosia

Świetna jest, zawsze gdy ją słysze to mam łzy w oczach, nie wiem czemu... Sad

RuBi

Naprawde świetna Smile

Maritza16

Odcinek 1

Piękny, wiosenny wieczór. Mała miejscowość nieopodal lasu. Ciszę zakłuca jedynie wiatr. Widać mały, ale śliczny dom jednorodzinny. Przed wejściem, na dwuosobowej huśtawce siedzi piękna, zamyślona dziewczyna. To Susan. W pewnym momencie podchodzi do niej przystojny młodzieniec. Kładzie rękę na jej ramieniu. Susan wstaje gwałtownie.
- To ty Marcos... Ale mnie przestraszyłeś... - mówi lekko zmieszana Susan.
- Przepraszam nie chciałem. Nad czym tak rozmyślasz. Wyobrażasz sobie nasz ślub - zapytał Marcos i nagle lekko posmutniał. Już wiele razy oświadczał się swej narzeczonej, lecz ona zawsze odpowiadała, że to nieodpowiednia chwila. Nie wiedział kiedy ona nadejdzie. Usiadł obok niej i objął swymi umięśnionymi ramionami jej szczupłe ciało. Czuł, że Susan jest nieobecna.
- Nie tak tylko sobie tu siedzę - odpowiedziała Susan i poczuła ciało Marcosa. Uwielbiała jak był obok niej. Czuła się taka bezpieczna. -Uwielbiam patrzyć na księżyc. Przecież wiesz... - dodała.
- Pewnie, ze wiem - rzekł Marcos i uśmiechnął się do Susan. - Nadal jednak nie wiem kiedy zdecydujesz sie zostac moją żoną...
- Przestań - Susan gwałtownie oswobodziła się z jego objeć - Jestem jeszcze za młoda na ślub. Chce być modelką...
- ... i zamieszkać w Hiszpani - dodał Marcos - Dlaczego tak się przy tym upierasz, mogłabys isć do normalnej pracy!
Kłótnia była już bliska. Oboje patrzyli na siebie z wściekłością. Ostatnio nie potrafili się ze sobą dogadać. Nagle, otworzyły się wejsciowe drzwi do domu i ukazała sie uśmiechnieta kobieta. To była matka Susan - Anna.
- Marcos jak miło, ze przyszedłeś - rzekła z radością - Wejdźcie
do srodka. Przygotowałam kolację.
Susan i Marcos weszli do domu.
***************
W tym samym czasie. Pałac w Hiszpani. Królewska rodzinna je kolację. Rezydencja jest niezwykle okazała. Przed nią znajduje sie wiele kwiatów. Stoi ochrona. Przy wielce okazale zastawionym stole siedzą: królowa Elizabeth, jej syn książe Franco z małżonką Rosą i księżniczka Monica, siostra Franca.
- Jutro musimy sie przygotowac na publiczny występ. Wiele osób przyjdzie na nasza przemowę - rzekła królowa.
- Chciałas powiedziec mamo na twoja przemowę - odrzekła z ironią Monica. Nienawidziła tych wszelkich przemówień i uroczystości. Nie chciał być księżniczką.
- Córeczko nie bądż złosliwa - powiedziała Elizabeth - Przeciez bedziemy tam wszyscy, wygłosze mowę w waszym imieniu
- No jasne, musze sie wystrojić jak ta lalka - rzekłą zdenerowana monica. - Ale nie tym razem nie zamierzam! Nie wyjdę na to śmieszne przedstawienie! Nie!!!! - krzyknęła i natychmiast wstałą od stołu. Była zbyt dumna aby po tych słowach jeść kolację. Wybiegła z salonu.
- Monica! Wracaj! - krzyknęła królowa, jednak Monica ani myslała się zatrzymać.
- Nie bede ich podwładnym klockiem. Nigdy! - pomyślała i bez wachania wybiegła z pałacu.
W salonie zapanowała cisza. Nikt nic nie powiedzioał. Każdy znał juz wybryki dorastającej księżniczki. Był już do nich przyzwyczajony.
***************
Po kolacji w pałacu każdy udał się na spoczynek. Rosa i Franco leżeli w łożu królewskim.
- Kochanie... - rzekłą Rosa uwodzicielskim głosem i przytuliła się do Franca. - Może postaralibysmy sie o nowego członka rodu królewskiego?
Nie pozwoliła mu odpowiedziec. To było pytanie retetoryczne. Zaczęła go namiętnie całowac. Franco mimo iż nie kochał kobiety leżącej obok niego odwzajemnił jej pocałunek.
- W końcu ona jest moją żoną. - pomyślał - Jest taka piękna. Napewno zakocham się wniej z łatwoscią.
Już więcej nie myślał. Zaczął ją całować po całym ciele. Kochali się.
***************
W domu państwa Mora po kolacji panowała cicha i spokojna atmosfera. Pan domu czytał gazetę. Anna sprzątała po kolacji. Marcos i Susan siedzieli wtuleni w siebie. Nagle zadzwoniła komórka Susan.
- Słucham - powiedziała Susan odbierając komórkę.
- Tu firma Alabathes. Rozpatrzyliśmy pani kandydaturę... - odrzekł głos w telefonie. Susan zamarła.
- ... i to pozytywnie! - dokończono.
- Tak bardzo się cieszę - rzekła uradowana Susan.
Marcos wstał z kanapy. Nie wyglądał na zadowolonego. Na jego twarzy pojawił się lekki smutek. nie podejrzewał, ze marzenia Susan się urzeczywistnią.
*************** KONIEC ***************

dzosia

Super odcineczek:)

pozdrawiam:*

luzmi

świetna tela!!1podziwiam cie!!!ja bymtakiej nie umiała stworzyć!!!

dzosia

Ja też bym nie umiała! trzeba mieć nadzwyczajne zdolności, by napisac cos takiego! Mi tego brak, i dlatego jestes dla mnie mistrzem pisania! Very Happy

luzmi

dla mnie ty i rubinek:)

Klaudynka...xD

Zgadzam się z Luzmi i Dzosia...Całkowicie... Very Happy

Super...Masz talent... Smile

luzmi

no a my z toba<przynajmniej ja> n4ext odcinek jutro??